ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Στο Κατάκολο Ηλείας, μέσα σε ειδικά διαμορφωμένο μουσειακό χώρο, φιλοξενείται η πληρέστερη σε ολόκληρο τον κόσμο έκθεση Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας.
Το ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Κώστα Κοτσανά λειτουργεί στο Κατάκολο υπό την αιγίδα του Δήμου Πύργου και περιλαμβάνει 200 περίπου αξιόπιστα και λειτουργικά ομοιώματα μηχανισμών και επινοήσεων του αρχαιοελληνικού τεχνολογικού θαύματος που καλύπτουν την περίοδο από το 2.000 π.Χ. μέχρι το τέλος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Τα εκθέματα (με έρευνα, μελέτη και κατασκευή του εκθέτη) συνοδεύονται από επεξηγηματικές πινακίδες και αφίσες με πολλές πληροφορίες, αναλυτικά σχέδια, φωτογραφίες και πλήρεις βιβλιογραφικές αναφορές (στα ελληνικά και αγγλικά) ενώ ορισμένα εκθέματα είναι διαδραστικά. Υπάρχουν σταθμοί προβολής βίντεο και κινούμενων σχεδίων επίδειξης της λειτουργίας των μηχανισμών ενώ υπάρχει προβολή ντοκιμαντέρ όπου εξηγείται η λειτουργία και η σημασία των μηχανισμών. Η έκθεση πληροί όλες τις σύγχρονες εκπαιδευτικές αντιλήψεις της Παιδαγωγικής και Μουσειακής Αγωγής ώστε να δρα πολυεπίπεδα ως προς το μέγεθος της αρχαίας ελληνικής τεχνολογικής σκέψης και τεχνικής τόσο στην εκπαιδευτική κοινότητα όλων των βαθμίδων όσο και στο ευρύτερο κοινό.

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ!

Στα πλαίσια της Σχολικής Κοινωνικής Εργασίας πραγματοποιούνται ομάδες με το τμήμα του Δ1. Σε μια από τις εβδομαδιαίες συναντήσεις ως θέμα συζήτησης ήταν η προστασία του περιβάλλοντος και η αναγκαιότητα της ανακύκλωσης. Για να είναι πιο ενδιαφέρον το θέμα επιλέχτηκε να πραγματοποιηθεί το παρακάτω θεατρικό δρώμενο, στο οποίο συμμετείχαν όλα τα παιδιά της τάξης.

Εκπαιδευόμενοι Κοινωνικοί Λειτουργοί του τμήματος Κοινωνική Εργασίας Πάτρας

Σπανού Μαρία και Ξένου Παναγιώτα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ!

Βασισμένο στο παραμύθι του Κώστα μάγου

«ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ»

πρόσωπα:

ηλιαχτίδα, φεγγάρι, άνεμος, βροχή, ποντίκια, γλάροι

σκηνικό:

μια χωματερή με ένα σωρό από σκουπίδια (χαρτόκουτες, τενεκεδάκια,

γυάλινα μπουκάλια)στη μέση. στο βάθος διακρίνεται η πόλη.

ηλιαχτίδα: είδες πόσο πολύ έχει ψηλώσει; (η ηλιαχτίδα χάνεται στη δύση

και το φεγγάρι εμφανίζεται στην ανατολή)

φεγγάρι: ναι, ο σκουπιδόλοφος έχει ψηλώσει ακόμα περισσότερο.

(θυμωμένο) μα τι θα γίνει με αυτή την ιστορία; δεν καταλαβαίνουν οι

άνθρωποι; τα σκουπίδια τους γίνονται όλο και πιο πολλά. η χωματερή

έχει γεμίσει. (θλιμμένο) αν συνεχίσουν έτσι σύντομα τα σκουπίδια θα

σκεπάσουν την πόλη…

(μπαίνει ο άνεμος στριφογυρίζοντας και φυσώντας)

φεγγάρι: πρέπει να μάθουν επιτέλους οι άνθρωποι.

άνεμος: να μάθουν; τι να μάθουν;

φεγγάρι: να μάθουν πρώτα να ξοδεύουν λιγότερο κι ύστερα να μάθουν

ότι όλα αυτά που πετάνε δεν είναι σκουπίδια.

(μπαίνει φουριόζα και η βροχή)

βροχή: και τι είναι δηλαδή;

φεγγάρι: είναι πράγματα που μπορούν να ανακυκλωθούν.

άνεμος και βροχή: να ανακυκλωθούν;;;

βροχή: τι πάει να πει να ανακυκλωθούν;

φεγγάρι: ανακυκλωθούν θα πει να ξαναγεννηθούν. ορισμένα υλικά,

όπως είναι το χαρτί, το γυαλί και το αλουμίνιο μπορούν με τη βοήθεια των

μηχανών να ξαναγεννηθούν. αλλά οι άνθρωποι φαίνεται το ξεχνάν αυτό

και συνέχεια πετάνε χιλιάδες τόνους χαρτιού, γυαλιού κι αλουμινίου…

άνεμος και βροχή: (με ενθουσιασμό) ενώ θα μπορούσαν να τα ανακυ-

κλώνουν!

φεγγάρι: ακριβώς… έτσι, όχι μόνο ο σκουπιδόλοφος θα σταματήσει να

ψηλώνει, αλλά και τα δέντρα θα σωθούν και λιγότερη ενέργεια θα ξοδεύ-

εται και μ’ άλλους πολλούς τρόπους θα προστατευθεί το περιβάλλον.

(το φεγγάρι κάνει μια παύση και κοιτάει τη βροχή και τον άνεμο που

κρέμονται από τα χείλη του. ύστερα τους κλείνει με νόημα το μάτι.)

φεγγάρι: θέλετε να κάνουμε κι εμείς κάτι για να θυμηθούν οι άνθρωποι

την ανακύκλωση;

άνεμος: ναι!

βροχή: ναι, ναι!!! να κάνουμε ότι μπορούμε!

φεγγάρι: κοιτάξτε λοιπόν…

(το φεγγάρι στέλνει τις αχτίδες του στα γυάλινα αντικείμενα και τα κάνει

να λαμπυρίζουν. τότε τα ποντίκια τρέχουν και μαζεύουν όλα τα γυάλινα σε

ένα σωρό παραδίπλα.)

άνεμος: τώρα είναι η δική μου σειρά!

(ο άνεμος φυσάει με δύναμη πάνω στο σωρό και αρχίζουν να πετάνε όλων

των ειδών τα χαρτιά. οι γλάροι βοηθάνε με τη σειρά τους και φτιάχνεται

παραπέρα ένας άλλος σωρός.)

βροχή: (ρυθμικά) α-λου-μι-νι-ο, α-λου-μι-νι-ο, α-λου-μι-νι-ο…

(η βροχή πέφτει πάνω στα τενεκεδάκια και τα κάνει να κατρακυλήσουν σε

ένα νέο δικό τους σωρό)

φεγγάρι: ελπίζω τώρα να καταλάβουν οι άνθρωποι… άντε, πάμε να

κοιμηθούμε.

άνεμος: κοντεύει να ξημερώσει…

βροχή: πάμε, πάμε!

(ο άνεμος και η βροχή χασμουριούνται και ακολουθούν το φεγγάρι. την ίδια

ώρα ξεπροβάλλει δειλά δειλά και ο ήλιος.)

φεγγάρι: θα δεις που από σήμερα ο σκουπιδόλοφος θα ψηλώνει όλο και

λιγότερο!